Ιωάννης Μ. ΑσλανίδηςΑντιστράτηγος ε.ε Επίτιμος
Δκτής της Σ.Σ.Ε
<<Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβερνήσεως των
Ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των Εθνών εξαρτάται από την
εκπαίδευση των νέων>>
[ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ]
Πόσο πίσω είμαστε σε αρχές, αξίες
και αθλητική ηθική, που πρέπει να διακρίνει μέσα στο γήπεδο τους αθλητές, τους
φιλάθλους και τους αθλητικούς παράγοντες, ανάγλυφα παρουσιάζονται από τις
εικόνες ντροπής που είδαν το φως της δημοσιότητος σε πρόσφατο αγώνα,
υποτιθεμένων κορυφαίων ποδοσφαιρικών Συλλόγων. Που δυστυχώς συχνά
επαναλαμβάνονται όχι μόνο σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά και αγώνες Μπάσκετ κ.λ.π,
αναλογίζεται ο κάθε σκεπτόμενος ‘Έλληνας, όταν σε μια αθλητική συνάντηση τόσο
υψηλού επιπέδου συμβαίνουν αυτά, σκεφθείτε τι μπορεί να συμβαίνει σε χαμηλότερη
κλίμακα αθλητικών συναντήσεων.
Πρέπει να ντρέπονται, για την
κατάντια αυτή κατά κύριο λόγο οι Αθλητικοί παράγοντες, οι αθλητές [περιορισμένη
ευθύνη] και εμείς όλοι οι φίλαθλοι (ο θεός να μας πει Φίλοι – Αθλημάτων).
Φθάσαμε στο σημείο με την παιδεία
που πήραμε τόσο χρόνια, με το ανεξέλεγκτο χάϊδεμα των κακομαθημένων φιλάθλων να
πηγαίνουμε πολλές φορές στα γήπεδα, για να δούμε υποτίθεται την αγαπημένη μας
ομάδα ν’ αγωνίζονται με λοστούς , αλυσίδες, μαχαίρια, βόμβες μολότοφ και άλλα
ακόμα συμπαθή μέσα για να ικανοποιήσουμε σε κάποια στιγμή, τα ευγενή μας
αισθήματα χρησιμοποιώντας αυτά, προς οιονδήποτε, ο οποίος, θα μας εμποδίσει να
τα κάνουμε όλα ρημαδιό. Επειδή έχασε η ομάδα μας και πολλές φορές για το
τίποτε.
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω τα
επεισόδια στον παραπάνω αγώνα, διότι όμοιες εικόνες σε αθλητικούς χώρους συχνά
επαναλαμβάνονται που μας πληγώνουν αφάνταστα. Άκουσα όμως με πολύ
προβληματισμό, την βαρύγδουπη ανακοίνωση της αντίστοιχης Ομοσπονδίας «… ζήτησε να εξαντληθεί η αυστηρότητα στις ποινές..».
Αγαπητοί κύριοι! Αν ξέρατε με πόση θυμηδία ακούει ο λαός τέτοιες δηλώσεις, που
είναι χωρίς κόστος, χωρίς αποφάσεις που να αγγίζουν το μέγα πρόβλημα και προ
παντός κενές περιεχομένου.
Έχετε το θάρρος και την τόλμη ν’ αποκλείσετε τα δυο αυτά
μεγάλα σωματεία και όποια άλλα, από την περαιτέρω συμμετοχή των στο
φετινό πρωτάθλημα; Έτσι μόνο ο Ελληνικός λαός θ’ αναγνωρίσει την προσπάθειά
σας, όταν κτυπήσετε το πρόβλημα στην ρίζα του και τότε μόνο θ’ αλλάξουν πολλά
πράγματα στον αθλητισμό. Όμως δεν το μπορείτε,
γιατί ίσως, κατά την γνώμη μου, η καρέκλα και η παρουσία σας ως παράγοντες,
έχουν μεγαλύτερη ισχύ, από κάθε ηθική αναστολή και προβληματισμό ευθύνης.
Δυστυχώς ένας μεγάλος αριθμός από
τους ιθύνοντες του αθλητισμού που απολαμβάνουν τον θώκο της αθλητικής Ηγεσίας ,
έχουν αυτοπαγιδευθεί στα γνωστά σύγχρονα θέλγητρα της παρακμής και επικαλούμενοι
τον «ΡΕΑΛΙΣΜΟ» στις δήθεν
ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας, ευτελίζουν τα πάντα στον ιερό χώρο του
αθλητισμού.
Βέβαια οι ρίζες μιας τέτοιας
συμπεριφοράς μερίδας των νέων μας, έχει
δυστυχώς την βάση της στην οικογενειακή αγωγή, στην παιδεία των Σχολείων μας
και τέλος ακόμη και στην θητεία των στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Και να σκεφθεί κανείς, οι σοφοί στην
αρχαιότητα αναζητούσαν τις εμπνεύσεις των σκέψεών τους μέσα στα γυμναστήρια και
στις παλαίστρες και ο μελίρρυτος ποταμός της αρχαίας ποίησης, ο Πίνδαρος, μπόρεσε να δώσει στην δόξα που
κερδίζεται από τους αγώνες, τις διαστάσεις της αθανασίας.
Ο πνευματικός κόσμος, το λέω με
πικρία, στον τόπο μας δεν θέλησε, ως τώρα να δει τον αθλητισμό σαν το σύνολο
των ειδικών πρακτικών και θεωρητικών παιδευτικών μέσων, με τα οποία επιδιώκουμε
την ψυχοσωματική του ανθρώπου καλλιέργεια και άφησε να αλλοτριωθεί ο αθλητισμός
από πολλούς τυχάρπαστους, οι οποίοι ούτε γνωρίζουν, αλλά ούτε θέλουν και να
γνωρίζουν την μεγάλη αυτή προσφορά του Αθλητισμού στις κοινωνίες.
Τέλος, ο μεγάλος Βολταίρος, την ανάγκη της συμμετοχής του
πνευματικού κόσμου στην αθλητική προσπάθεια, την είδε σαν ενέργεια συνδυασμένη
όταν έγραφε ότι, «… το σώμα
ενός αθλητή και η ψυχή ενός σοφού, είναι ό,τι χρειάζεται για να γίνει ο
άνθρωπος, άνθρωπος ευτυχισμένος.
