Αμφικτύων
Όταν για θυσίες ομιλούν
η σκέψη σου τρέχει στο κακό
γιατί στον δίσεκτο καιρό μας
των δαιμονιστών και γενοκτονιών
θυσίες γίνονται-ακόμη και
στους δρόμους-
καθημερινώς
και υπέρ των ισχυρών και δανειστών μας
γιατί δεν έχουμε μυαλό
Θυσίες γίνονταν υπέρ των θεών
μετ’ ευλαβείας
εναγισμοί για των ηρώων την τιμή
και την αξία
τα σύγχρονα μίντια
«λιβανιστήρια»
εκθειάζουν τον κάθε εξουσιαστή
χωρίς αιδώ χωρίς αισχύνη
ένεκα συμφέροντος με αφροσύνη
Τα αρχαία χρόνια ίσχυαν άλλα
θυσίες έκαναν στους
πατρώους θεούς
με ζώα μικρά και μεγάλα
τους ήρωες
τιμούσαν με εναγισμούς
με λόγια επαινετικά μπρος
στα αγάλματα
και στους βωμούς
φρούτων εναπέθεταν απαρχάς
κριτική έκαναν στους πολιτικούς
και σε ακραίες καταστάσεις εξοστρακισμούς
Σε τρία είδη χώριζαν τα
γένη οι αρχαίοι
στην κορυφή οι θεοί ,
στη μέση οι ημίθεοι και οι ήρωες
οι άνθρωποι ήταν παρακατιανοί
«μέτρον άνθρωπος» όχι αμελητέοι
Οι θεοί στην ανωτάτη βαθμίδα του
ουρανού
οι ήρωες στην μεσαία
και οι άνθρωποι στην Γαία
Τώρα περαιτέρω πρέπει να διαιρεθούν
στους σοφούς και στους α-μνήμονες
καθότι οι πλείστοι έμειναν μαζάνθρωποι
και επιλήσμονες
Οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίδιοι
δεν αναφέρομαι στο DNA ούτε
πόσο ο καθένας μας πλουτίζει
τους χωρίζω σε φωτισμένους και σοφούς
και σε μάζα , α-μνήμονες και
α-γνωστικούς
Οι σοφοί είναι λιγοστοί
μια μικρή μειονότητα
στους ισχυρούς αδυνατεί να επιβληθεί
στόχους να βάλει σταθερούς
για το καλό της ανθρωπότητας
και για την αρμονική συμβίωση
επί της Γης
Τη διαστημική «Οδύσσεια» να
προετοιμάσει
τους βάρβαρους Τούρκομογγόλους
και τα πυρηνικά
όπλα να δαμάσει
μόνο η επιβίωση και η
υλιστική ζωή
για τους πολλούς μένει
|
κυριαρχεί το «εγώ» κατά πως μας
βολεύει
ο καθένας να την βγάλει καθαρή
το «εμείς» δεν μας μέλλει
αντίθετα απ’ ό, τι οι πρόγονοι μας έπρατταν
νεώτεροι και αρχαίοι
Τη ζωή του σώματος
θάνατο την θεωρούσαν των
ψυχών
και ο θάνατος του σώματος
ζωή ήταν αυτών
μόρια ένοιωθαν του σύμπαντος
φυσικά ζούσαν εκ συστήματος
την αθανασία των ψυχών
οι ειδικοί αποδέχονται και επιστημονικώς
Στα άντρα τιμούσαν τους θεούς
πριν φτιάξουν θολωτούς
ναούς
περιστύλιους
σε σπήλαια σκοτεινά
και υγρά
με πνευματικούς φωτίζονταν ήλιους
Ήρωες όπως ο Αχιλλέας και Περσέας
έργα έκαναν σπουδαία και λαμπρά
κοινωφελή προς το γένος κορυφαία
και για την πατρίδα θαυμαστά
Τιμούσαν και γυναίκες όπως λ.χ την Αλκμήνη
διότι ήρωες ανέθρεψαν με μεγαλοσύνη
σήμερα μάνες ανατρέφουν
«μπαχαλάκηδες»
πρεζάκηδες και των «Εξαρχείων το
χαμίνι»
χειρότερα από κτήνη
Όταν τιμάς την αρετή αυτή αυξάνει
η μικρή οθόνη το αντίθετο
στις μέρες μας κάνει
και η πολιτεία στην ψευτιά βουτηγμένη
είναι τυφλωμένη
με Βουλή μη βουλόμενη και λαδωμένη
ηθικό πρώτιστα το πρόβλημα
που η οικονομία καταρρέει και η παιδεία
φταίει
αν δεν έχεις όραμα ο ξένος δεν σου φταίει
Ηγέτες εθνομηδενιστές , αχρείοι
χωρίς φρόνημα , χωρίς ηθικό προδότες
μας κυβέρνησαν και «Ιουδήλοι»
διεθνώς μας κάνανε ρεζίλι
Καιρός να οδηγηθούμε στο ξέφωτο
με ανδρεία, δικαιοσύνη , φρόνηση
και σωφροσύνη
ο λαός μας δεν αντέχει άλλη εθνική συμφορά
δεν μπορεί άλλο να δίνει,
ούτε να κατοικηθεί από ξένα σμήνη
Αν την πατρίδα σου μισείς
και ο ίδιος την κατακρίνεις,
τους ήρωες σου αν κακολογείς
για την άμυνα της αδιαφορήσεις
πως ο γείτονας σου να μην σε
εποφθαλμιά
και να μην σε αμφισβητήσει;
*Αμφικτύων είναι ο
Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της
Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
|
