Μπερβεριδης Λάζαρος
Τα μελανά της μοίρας ρήματα
Μέσα στην καρδιά μου κουβαλώ
Διανυκτερεύουν μόνιμα αδέσποτα
Τρικλοποδιές βάζουν στο μυαλό.
Επιθετικά πάντα γίνονται, στα όρια με φέρνουν
Απειλητικά παράτολμα, με άγνωστες προθέσεις
Εναντιώνονται στου μυαλού τις αντιθέσεις
Όταν δεν τα προκαλώ, αυτά ηρεμούν και σωπαίνουν.
Βασανίζομαι, αγανακτώ, υποφέρω
Πληγώνομαι, απελπίζομαι, ξεσπώ
Αγχώνομαι, προβληματίζομαι, ναυαγώ
Σκοντάφτω, σηκώνομαι, προχωρώ.
Τα μελανά της ζωής τα ρήματα
Διευθύνουν στεναγμούς, παράξενα διλήμματα
Αντιστέκομαι, το ένστικτό μου ακολουθώ
Αντιστέκομαι, συναισθήματα δυσάρεστα, απωθώ.
Τα μελανά της μοίρας ρήματα
αναμετρώνται κάθε φορά μαζί μου
όλη μέρα βάσανα ατελείωτα
κάθε φορά χάνω ένα κομμάτι της ζωής μου.
