Νικόλαος
Ζαρκάδας Υποστράτηγος ε.α.
Απίστευτο και όμως αληθινό!! Ο Πρωθυπουργός
αρχικά από το βήμα της ΔΕΘ και ο Υπουργός Οικονομικών στη συνέχεια σε ομιλία
του στο Λονδίνο {Καθημερινή,
22.9.2018}
διατύπωσαν τη μακάβρια άποψη ότι “οι παλιοί συνταξιούχοι θα τεθούν εκτός συστήματος με φυσικό τρόπο”
εννοώντας το θάνατο σε όσους έχουν υπερβεί το 70ο έτος της ηλικίας τους.
Τα παραπάνω απαράδεκτα διατυπώθηκαν ως
αιτιολογία προκειμένου να πείσουν τους θεσμούς και να μην προχωρήσει η Ελληνική
Κυβέρνηση στην περικοπή από 1.1.2019 των συντάξεων κατά 18%, όπως έχει
νομοθετηθεί από το Μάιο του 2017 {άρθρο 1 νόμου 4472 – ΦΕΚ 74 Α΄}.
Αντίθετα, στην οικονομική επιστήμη, την
οποία διακονεί ο Υπουργός Οικονομικών, ως Καθηγητής Πανεπιστημίου, διδάσκεται
ως προϋπόθεση του ασφαλιστικού συστήματος και ο θάνατος των συνταξιούχων, που
υπερβαίνουν το 70ο έτος της ηλικίας του;
Διαμαρτυρόμεθα, διότι οι συνταξιούχοι
οιασδήποτε ηλικίας, δεν είναι απόμαχοι της ζωής, είναι απόμαχοι της εργασίας. Ο
θεσμός των συντάξεων θεσπίστηκε τα πρώτα χρόνια, μετά την απελευθέρωση της
Πατρίδας μας από τον τουρκικό ζυγό, και αποσκοπεί αφ’ ενός μεν στη βελτίωση και
πρόοδο της εργασίας των υπαλλήλων, αφ’ ετέρου δε ως αμοιβή των πολύχρονων
υπηρεσιών τους, στην εξασφάλιση των αναγκαιούντων στον απόμαχο υπάλληλο και ως
ανταπόδοση της κοινωνικής και υπηρεσιακής προσφοράς του.
Στη συνέχεια εκδόθηκαν πολλοί νόμοι με
χιλιάδες άρθρα, με τα οποία όμως διατηρήθηκε η άκρα κοινωνικότητα του θεσμού
των συντάξεων, πλην όμως σε καμία περίπτωση δεν τέθηκε φυσικό όριο ζωής των
ηλικιωμένων. Αντίθετα καταβλήθηκαν διαρκείς προσπάθειες και επιδιώχθηκε η
καταπολέμηση της φτώχειας, η εξασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης και
η διατήρηση της εγγύτητας με το κεκτημένο επίπεδο ζωής του εργασιακού βίου
τους. Η Πολιτεία δε προχώρησε και κατοχύρωσε συνταγματικά το δικαίωμα της
σύνταξης {παρ. 5
άρθρου 22}.
Πλέον αυτών οι συντάξεις προστατεύονται και
από διεθνείς συμβάσεις όπως την ΕΣΔΑ, το διεθνές σύμφωνο του Ο.Η.Ε. και τον
Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.
Τέλος, οι μειώσεις των συντάξεων,
συνδυαζόμενες με τις διάφορες φορολογικές επιβαρύνσεις, εισφορές και κρατήσεις,
δημιουργούν ανασφάλεια και αδυναμία να ανταποκριθούν οι συνταξιούχοι στις πάσης
φύσεως οικονομικές υποχρεώσεις με συνέπεια την ηθική απαξία προς το κύρος και
την αξιοπρέπειά τους.
Βέβαια, δεν είμαι ειδικός, ώστε να προτείνω
τις ενδεδειγμένες λύσεις. Απλά, ως ηλικιωμένος συνταξιούχος, διαμαρτύρομαι για
την στοχοποίηση, απαξίωση και περιθωριοποίηση που επιχειρούνται προς ανθρώπους
ηλικιωμένους.
Έργον των ειδικών, των εμπειρογνωμόνων και
των υπευθύνων είναι να αναζητήσουν την λύση στο ασφαλιστικό και μάλιστα χωρίς
να αναμένουν τον φυσικό τρόπο εξόδου από το σύστημα των ηλικιωμένων
συνταξιούχων.
