Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Το
είχα προβλέψει από καιρό
Στη
Ν. Φώκαια τον ουρανό και την θάλασσα
Της
ησυχίας, σε αυτό το σκηνικό να βρεθώ
Των
αστεριών τα χνάρια προσκάλεσα.
Τα
βράδια μου σε περιπάτους τα ξόδεψα
Στο
φωτισμένο πύργο με την Μαρία στο λιμάνι
Ερωτικές
μελωδίες με χρώματα μάζεψα
Παλιές
σκηνές οι σκέψη μου αδειάζει.
Πετάχτηκα
και στη Σήβηρι , το γεφυράκι
στο
ηλιοβασίλεμα από την ακτή να πλανηθώ
ονειρεμένες
λουκουμάδες στην ΑΚΡΗ γεύτηκα
το
κύμα έγλειφε την ακτή, όταν ανέβαινε το φεγγαράκι.
Την
μεθεπόμενη για ψάρεμα πήγα στου κόλπου τις ξέρες
Μπαλάδες
και λυθρίνια το τσίμπημα, με απαλό το κύμα
Μέχρι
τα μεσάνυχτα ανεβοκατέβαινε της πετονιάς το νήμα
Το
χόμπυ μου γεύτηκα τις νυχτερινές των διακοπών τις μέρες.
