Και ήρθαν οι μέρες
των πατροπαράδοτων ευχών για τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος…
Και δεν ξέρω πλέον, τι να ευχηθώ…
Θα μπορούσα, χωρίς πολλή σκέψη, να ευχηθώ
ΚΑΛΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Και
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ
Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Και να ήμουν ‘’τυπικά’’ συνεπής.
Πώς όμως αυτές οι ευχές θα είχαν
ανταπόκριση από το μεγαλύτερο συντριπτικά μέρος των συμπατριωτών μας, όταν πάρα
πολλοί δεν έχουν να φάνε και πάνε στα συσσίτια, δεν έχουν σπίτι να μείνουν, δεν
έχουν δουλειά για να κερδίσουν τίμια
τα ‘’προς το ζείν’’, δεν… δεν… πόσα ακόμη ΔΕΝ ????
Θα ήθελα να είμαι αισιόδοξος, και να ευχηθώ
να καλυτερέψουν τα πράγματα, όμως και να το κάνω, δεν το βλέπω να γίνεται. Βάλαμε
κακό μπελά στο κεφάλι μας, αλλά αυτό δεν θα το σχολιάσουμε σήμερα.
Τι άλλο
μένει να ευχηθώ παρά την επιστροφή των Ελληνικών Παραδοσιακών Αρχών περί οικογενείας, πατρίδας
, θρησκείας.
Τι άλλο
μένει να ευχηθώ παρά ΚΟΥΡΑΓΙΟ για
όλα όσα ήρθαν και περιμένουμε να έρθουν ακόμα…
Οι μόνες ευχές που μπορώ να κάνω και που
ελπίζω να πιάσουν τόπο, είναι
ΝΑ
ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΑΜΕ
ΝΑ
ΣΦΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΠΟΥ Ο ΑΤΟΜΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΔΙΕΛΥΣΕ.
ΝΑ ΔΟΥΜΕ
ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΑΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΕ ΕΜΑΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ
ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
ΝΑ
ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ.
Και αφού τα κάνουμε όλα αυτά, τότε μπορούμε να πούμε
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Και
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο
ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Ανδρέας.
