Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε. α.
Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.
- Η Κυβέρνηση αυτή δυστυχώς παρά τις
περίφημες εκείνες εξαγγελίες της, μέχρι σήμερα έχει διαψευσθεί εις όλους τους
τομείς ευθύνης της. Ο Ελληνικός Λαός, παρά τις ανησυχίες και τα ερωτηματικά
γενικά προς την Αριστερά της Ελλάδος, απλόχερα και μη αριστεροί, ψήφισαν την
γιαλαντζί αριστερά, όπως φάνηκε πλέον, με την ελπίδα, να πάψει το πελατειακό
Κράτος και η μέχρι σήμερα πολιτική νοοτροπία. Δυστυχώς επέτυχε ακριβώς το
αντίθετο.
- Αντιφατικότητα και μερική σύγχυση
στην ανάληψη ευθυνών συνιστούν, οι τρόποι παρουσιάσεως και προσπάθειας
επιλύσεως των μεγάλων κοινωνικών, εθνικών και οικονομικών θεμάτων της χώρας
μας, όπως · Ασφαλιστικό, ανεργία, υπογεννητικότητα, εγκληματικότητα, από την
αύξηση της οποίας η Ελληνική Κοινωνία σήμερα αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα.
- Αντιφατικότητα σε σοβαρά Εθνικά
μας θέματα, όπως! το Μακεδονικό ζήτημα, που ξεκίνησε από το 1878, η Κυβέρνηση
αυτή άνευ γνώσεως και ακόμη επιθυμίας του Ελληνικού λαού, αντιδημοκρατικά,
τολμά ένα Ιστορικό Έγκλημα, ως Κτήτωρ, να εγκρίνει την Σλαβική γλώσσα ως
Μακεδονική, να δώσει στο συνονθύλευμα των Σκοπίων την ανύπαρκτη Μακεδονική
Εθνότητα και να χαρακτηρίσει και να δεχθεί την περιοχή των Σκοπίων ως
Μακεδονία, καθ’ όσον και ο γνωρίζων στοιχειωδώς Ιστορική Γεωγραφία, ξέρει πολύ
καλά λόγω χαράξεως συνόρων μετά τους Βαλκανικού και Α! Π.Π. το 6% και 3,5% του
Μακεδονικού Εδάφους ευρίσκεται αντίστοιχα στα Σκόπια και την Βουλγαρία.
Δυστυχώς και εδώ η κακή αριστερά συνεχίζει τον προδοτικό ρόλο των Ηγετών του
Εμφυλίου που δια δύο Συνθηκών (Πετριτσίου και Μελισσοκομείου), εδέχθησαν την απόσπαση της Μακεδονίας από
την μητέρα Ελλάδα και την ανεξαρτητοποίησή της ως Κράτος.
Αντιφατικότητα υπήρξε και στις
προηγούμενες Κυβερνήσεις, διότι και αυτές δεν παίρνουν συγχωροχάρτι, για την
σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Υπήρχε σύγχυση ακόμη και στον
ιδεολογικό-πολιτικό προσανατολισμό των. Έτσι παρατηρούσαμε και τότε,
αλλοπρόσαλλες επιλογές, προσανατολισμούς και προτεραιότητες . Οι Κυβερνήσεις
του παρελθόντος, πολλές φορές συμπεριφέροντο, ως αριστερή παράταξη, ενώ εκ των
πραγμάτων και τις διεθνείς συγκυρίες, ήταν υποχρεωμένες να εφαρμόσουν την φιλελεύθερη
πολιτική των. Φαίνεται επηρεασμένες από την εύστοχη αριστερή προπαγάνδα, που
επιβίωνε λόγω των ιδικών των εγκληματικών λαθών, έφθασαν σε τέτοιο σημείο
παραλογισμού και αντιφατικότητας ώστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας να
μεταβαίνει στον νήσο Άγιος Ευστράτιος και να καταθέτει στεφάνι, με σκοπό τον
εξευμενισμό των εισέτι υπαρχόντων, νέας φουρνιάς οραματιστών του λεγομένου
υπαρκτού σοσιαλισμού και των παραδείσων του επί της γης. Τι! υποκρισία Μουσείο
μνήμης, ποίων; Αυτών που αρνήθηκαν να υπερασπιστούν την Πατρίδα των και
συμπορεύθησαν με τους τότε ομοϊδεάτες των, που αιματοκύλησαν την Ελλάδα.
Αντιθέτως, ουδεμία κυβερνητική παρουσία τα τελευταία σαράντα χρόνια στο Γραμμο-Βίτσι και σ’ άλλα βουνά της Ηπείρου
και της Μακεδονίας, όπου είναι ενταφιασμένοι 25.000 Νέοι Έλληνες πατριώτες, που
θυσιάστηκαν για να σώσουν την Ελλάδα από βέβαιο ακρωτηριασμό. Δυστυχώς αυτή
είναι η εικόνα σήμερα, των πολιτικών Δυνάμεων της Πατρίδος μας.
- Αντιφατικότητα και σύγχυση υπήρχε
σε πολλά στελέχη του Δεξιού Κόμματος, που σήμερα βρίσκεται στην αντιπολίτευση,
διότι αμφισβήτησαν τον εαυτόν τους ως Δημοκρατικό Κόμμα. Η Αριστερή προπαγάνδα
που τους έσερνε από την μύτη, τόσο τους επηρέασε ότι, υπηρετούν κόμμα που είναι
συνέχεια μιας εγκληματικής δεξιάς, με αποτέλεσμα ν’ απεμπολούν την εξ αυτής
προέλευσή των «μη με
λέτε δεξιό». Εύλογη ερώτηση τότε από πού προέρχονται; Η απάντηση
είναι απλή · Από τον Δημοκρατικό χώρο, ναι! διότι! Δημοκρατικότερος χώρος από
την Δεξιά δεν υπάρχει. Και! μάλιστα με εμφανείς και ευεργετικές πράξεις για την
πατρίδα μας. Δεν πρέπει να συγχέουμε την Δεξιά και όχι μόνο, με το φαινόμενο
της Αστυνομοκρατίας του παρελθόντος, διότι το φαινόμενο εκείνο αποτελούσε την
αντιστρόφως ανάλογη εξαλλαγή, επάνω στον ασύστολο φασισμό της παλαιάς
αριστεράς, η οποία δολοφονούσε Έλληνες πατριώτες, στην ύπαιθρο και στις πόλεις,
εμποδίζοντας την πορεία της Πατρίδος μας στην μεταπολεμική ανάπτυξη, και παρ’
ολίγον ν’ ακρωτηριάσει και την Ελλάδα!
Αντιφατικότητα και απαράδεκτες
καταστροφικές ενέργειες έγιναν και στην Παιδεία. Μετά την μεταπολίτευση και
ιδίως μετά το 1980, κάθε υπουργός Παιδείας έκαμε και μία ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ. Τόσο δε
καταστροφικές ήταν εκείνες οι Μεταρρυθμίσεις, ώστε το Δράμα της Παιδείας μας
σήμερα να φθάνει στα όρια της διαλύσεως. Σήμερα ο νέος υπουργός Παιδείας προβαίνει
στην δική του μεταρρύθμιση,
που δίδει πλέον την χαριστική βολή στην βασανισμένη μας Παιδεία. Θεωρώ τις
μεταρρυθμίσεις του σημερινού υπουργού τις χειρότερες που μπορούσαν να γίνουν,
στην Μαρτυρική Παιδεία. Λέει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ:
«Αυτοί που
μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβερνήσεως των Ανθρώπων, πρέπει να έχουν
πεισθεί πως η τύχη των Εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων». Σήμερα η εικόνα των Ελληνικών
Πανεπιστημίων παγκοσμίως δεν έχουν ταίρι. Ο κ. Υπουργός αποποιείται της ευθύνης
του και εγκαλεί ως υπεύθυνους για την τάξη στα πανεπιστήμια τα φοιτητικά
κινήματα, τους γονείς και τον Ελληνικό λαό ακόμη. Οι καταστροφικές
μεταρρυθμίσεις του, για τους νέους, την πατρίδα, την ιστορία, την αριστεία, την
θρησκεία και τον Πατριωτισμό, στοχεύουν καίρια στην Ιστορία της χώρας και στο
μέλλον της Πατρίδας μας. Η εικόνα που είδαμε, με την κατάληψη από τους φοιτητές
του γραφείου του Υπουργού Παιδείας, είναι η έναρξη των αποτελεσμάτων των δικών
του μεταρρυθμίσεων. Βέβαια ουδείς λόγος περί παραιτήσεως. Κάποτε υπήρχε ευαισθησία
και φιλότιμο στους Έλληνες.
Τέλος! αντιφατικότητα υπάρχει και στην εφαρμογή των Νόμων. Λέγεται:
«Στην Δημοκρατία οι πολίτες πρέπει να
φοβούνται τον Νόμο, όπως φοβούνται στην τυραννία τον Τύραννο», άλλως
επέρχεται οχλοκρατία. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελληνικής Κοινωνίας
είναι η μη εφαρμογή των νόμων. Βέβαια, βασικό στοιχείο στην περίπτωση αυτή,
είναι οι Ηγέτες πρέπει να αποτελούν το Παράδειγμα.
- Όταν οποιαδήποτε Κυβέρνηση
αποκτήσει το ψυχικό σθένος και επιβάλλει τον Νόμο και τον αυστηρό έλεγχο στους διαπράττοντες
εγκλήματα, ώστε να μην είναι εις θέση να βλάπτουν στο μέλλον τον Ελληνικό λαό
και τα συμφέροντά του, τότε μόνο, ο
οποιοσδήποτε πολίτης θα μάθει να σέβεται τον Νόμο, το Κράτος και τον εαυτόν
του.
Λέει ο ΝΤΕΛΑΚΡΟΥΑ:
«Η Πατρίς
δεν είναι Κόμμα αλλά θρησκεία».
