Γράφει ο… ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ
Δεν έχω δει πιο πετυχημένη αρνητική προπαγάνδα στη ζωή μου, από αυτήν
που έχει εφαρμοστεί εναντίον του χερ Σόιμπλε.
Βεβαίως η αρνητική αυτή προπαγάνδα βρήκε εξαιρετικά πρόσφορο έδαφος λόγω της εξόχως αρνητικής και αντιπαθητικής προσωπικότητας
του χερ Σόιμπλε.
Ανοίγω μία παρένθεση εδώ για να τονίσω ότι
ούτε θαυμαστής ούτε συμπαθών είμαι των Γερμανών και για να το πω απλά η χημεία μας δεν ταιριάζει, κλείνει η
παρένθεση. Ο χερ Σόιμπλε όμως έχει δίκιο σε αυτά που λέει, απλά, χάνει το δίκιο του από το ύφος του και τον τρόπο που
τα λέει. Ας δούμε όμως τι λένε οι εχθροί
του κ. Σόϊμπλε πρώτα.
Τον κατηγορούν ότι είναι υπέρ της λιτότητας, ότι είναι ανάλγητος, υπέρ των τραπεζών και των βιομηχάνων και όχι των
λαών κ.λπ., ότι δεν είναι υπέρ
της ανάπτυξης και των επενδύσεων και ούτω καθ’ εξής. Μήπως όλες
αυτές οι κατηγορίες μοιάζουν με την πολιτική
πλατφόρμα ενός συγκεκριμένου πολιτικού χώρου; Θα μου απαντήσετε ότι
κάνω αφελείς ερωτήσεις… πράγματι, μου συμβαίνει που και που αυτό.
Πάντως, αφελείς ή όχι, πιστεύω ότι αυτές οι
ερωτήσεις έχουν την χρησιμότητα τους. Γιατί αν είναι αλήθεια όλα αυτά, τότε γιατί έχουν κυβέρνηση συνασπισμού με τους Σοσιαλιστές
(χωρίς να
έχουν να αντιμετωπίσουν μνημόνια η συνθήκες εκτάκτου ανάγκης) στη Γερμανία;
Γιατί
υπάρχει εργασιακή ειρήνη και τα πανίσχυρα Εργατικά Συνδικάτα της Γερμανίας συμφωνούν με τους Εργοδότες
και την Γερμανική Κυβέρνηση; Θα έχετε ακούσει βεβαίως ότι η κ. Μέρκελ καθήλωσε
τους μισθούς και ότι στην ουσία κάνει «μισθολογικό
dumping» στην Ευρώπη.
Στην πραγματικότητα, η κ. Μέρκελ καθήλωσε
τον βασικό μισθό και όχι τους μισθούς. Γιατί το έκανε αυτό και γιατί
δεν αντέδρασαν τα συνδικάτα; Απλά, γιατί κανένας Γερμανός δεν αμείβεται με τον βασικό μισθό, ο
βασικός μισθός είναι για τους ξένους, γι’ αυτό τα συνδικάτα το
έκαναν «γαργάρα».
Ας δούμε τώρα και τις κατηγορίες για την
ανάπτυξη και τις επενδύσεις. Επενδύσεις
και Ανάπτυξη είναι αλληλένδετα
πράγματα, οι Επενδύσεις όμως είναι ιδιωτικά κεφάλαια
και θα έρθουν μόνα τους όταν διαπιστώσουν ότι έγινε νοικοκύρεμα, καταστολή
σπατάλης, σταθερό και ανταγωνιστικό περιβάλλον και σταθερό νομικό πλαίσιο.
Αλλά οι κατήγοροι του κ. Σόϊμπλε, βαφτίζουν το κρέας ψάρι όταν μιλάνε για
επενδύσεις, γιατί δεν μιλάνε για ιδιωτικές
επενδύσεις αλλά για Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις (λέγε με ΕΣΠΑ) γιατί ξέρουν ότι ιδιωτικές επενδύσεις δεν θα έρθουν
ποτέ σε μία οικονομία που όλοι κοιτάνε πως θα βγάλουν τα λεφτά τους έξω.
Ας δούμε τώρα το άλλο δίπτυχο, αυτό των
τραπεζών και βιομηχάνων. Δεν
νοείται σήμερα κράτος χωρίς τράπεζες, αν λειτουργούν σωστά ή όχι,
αυτό είναι πρόβλημα του εποπτικού συστήματος. Αν τώρα οι τράπεζες θα είναι
ιδιωτικές ή κρατικές, η ουσία δεν αλλάζει και οι δύο τύποι μπορεί να
λειτουργούν σωστά ή λάθος, στο χέρι μας είναι το πως θα λειτουργούν και αυτό
δεν έχει καμία σχέση με το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης.
Ακόμα και χώρες που είναι επικεντρωμένες
στις υπηρεσίες αποκαλούν τους παραγωγικούς τους κλάδους ως Βιομηχανία τη σήμερον, π.χ. Τουριστική Βιομηχανία, Τραπεζική Βιομηχανία κ.λπ. Κάθε παραγωγικός
κλάδος μιας οικονομίας αποκαλείται «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ»,
χωρίς να χρειάζεται να έχει μηχανές και φουγάρα.
Καιρός κάποιοι να ξεκολλήσουν από τα
οικονομικά στερεότυπα του 19ου αιώνα. Δεν ξέρω αν έχετε πάει στη Γερμανία αλλά όποιος πάει δεν βλέπει τον κόσμο να υποφέρει,
αντιθέτως τον βλέπει να έχει μια καλή έως πολύ καλή ζωή, με μηδενική σχεδόν
ανεργία, με ένα κράτος πρόνοιας που λειτουργεί πολύ καλά, με δημόσιες υπηρεσίες
που κάνουν την δουλειά τους και όχι σαν κάποιες άλλες που ξέρουμε… και με μία
πανίσχυρη οικονομία η οποία είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της ΕΕ.
Οι Γερμανοί, πριν το οικονομικό θαύμα (το οποίο δεν
είναι καθόλου τυχαίο), σε διάφορες περιόδους κρίσεων έζησαν και επέζησαν για πολλές δεκαετίες τρώγοντας
μία σούπα με πατάτες κι ένα κομμάτι λαρδί μέσα, χωρίς να παραπονιούνται.
Είναι λογικό επομένως να περιμένουν αντίστοιχη συμπεριφορά και από τους άλλους.
Άρα ποιο είναι λάθος σε αυτά που λέει και
κάνει (άρα
απαιτεί κι από τους άλλους να τα κάνουν) ο κ. Σόιμπλε και τα κοράκια του; Ο κ. Σόιμπλε λέει και πιστεύει απλά πράγματα: Θέλεις να ξοδέψεις; Δικαίωμα σου, αρκεί να ξοδεύεις δικά σου λεφτά και
όχι δανεικά. Θέλεις κράτος
πρόνοιας; Βεβαίως, μαζί σου,
αλλά πρέπει να έχεις τα έσοδα γι’ αυτό.
Διότι ο κ. Σόϊμπλε
λέει, ότι δεν μπορείς να δανείζεσαι εσαεί,
γιατί θα έρθει η μέρα που δεν θα σε δανείζουν άλλο και θα πτωχεύσεις και όταν
πτωχεύει ένα κράτος πτωχεύουν και όλοι οι πολίτες μαζί του.
Σε ρωτάει λοιπόν ο κ. Σόϊμπλε, θέλεις
δανεικά από μένα; Θέλεις να σε
σώσω; Εις το όνομα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης να το κάνω, αλλά θα έχω λόγο και βέτο σε όλα,
γιατί για πέντε χρόνια που σας εμπιστευτήκαμε μας κοροϊδεύατε. Επομένως τέρμα οι κοροϊδίες
και θα κάνετε αυτό που σας λέμε μέχρι κεραίας, αλλιώς δεν έχει ούτε ένα Ευρώ.
Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ και να μην θέλω
να συμφωνήσω, η λογική μου λέει ότι δεν μπορώ να διαφωνήσω με τον αντιπαθέστατο
και αγενέστατο κ. Σόϊμπλε. Μήπως λοιπόν
μας χρειάζεται ένας Έλληνας Σόϊμπλε (δεν χρειάζεται να είναι ούτε τόσο αντιπαθής ούτε τόσο
αγενής ο δικός μας, απλά εξίσου ειλικρινής) που θα μας κάνει να κατέβουμε από το ροζ συννεφάκι μας;
