Τουρκικοί σχεδιασμοί για Συρία και Ελλάδα

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Του Χρήστου Μηνάγια

www.geostrategy.gr

    Αμέσως μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2015 στην Τουρκία, ξεκίνησαν ανεπίσημες διερευνητικές επαφές μεταξύ των κομμάτων για το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, ενώ παράλληλα στις 23 Ιουνίου ορκίσθηκαν οι νέοι βουλευτές. Στη συνέχεια, στις 30 Ιουνίου ξεκίνησε η διαδικασία εκλογής προέδρου της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, η οποία ολοκληρώθηκε στις 01 Ιουλίου ύστερα από τέσσερεις ψηφοφορίες. Οι υποψήφιοι των κομμάτων ήταν ο İsmet Yılmaz του κυβερνόντος κόμματος AKΡ που τελικά εκλέχθηκε πρόεδρος με 259 ψήφους στον τέταρτο γύρο, ο Deniz Baykal του ρεπουμπλικανικού κόμματος CHP, ο Ekmeleddin İhsanoğlu του εθνικιστικού κόμματος ΜΗΡ και ο Dengir Mir Mehmet Fırat του κουρδικού HDP.(1)

    Κατόπιν, στις 10 Ιουλίου ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Recep Tayyip Erdoğan επέδωσε στον Ahmet Davutoğlu την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με τα πιθανά σενάρια που εξετάζουν οι Τούρκοι αναλυτές, θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας, η οποία θα οδηγήσει τη χώρα σε επαναληπτικές εκλογές μετά το 2ο δεκαήμερο του Νοεμβρίου 2015. Μάλιστα η εν λόγω εκτίμηση, επιβεβαιώνεται από αντίστοιχη δήλωση του πρώην υπουργού Μεταφορών Binali Yıldırım λίγες ημέρες πριν τις εκλογές. Βάσει του σεναρίου αυτού, η κυβέρνηση του Davutoğlu θα στηριχθεί από το εθνικιστικό κόμμα MHP με το αιτιολογικό ότι, αυτή θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια σοβαρή κρίση που θα οφείλεται σε «θερμές» εξελίξεις στα τουρκο-συριακά και ελληνο-τουρκικά σύνορα. Εκτός τούτου, στην περίπτωση που η Τουρκία αντιμετωπίσει με επιτυχία μια ενδεχόμενη κρίση, θα επιδιωχθεί η ανάδειξη του Erdoğan σε εθνικό ηγέτη και η διατήρηση της ισχύος του στο τουρκικό πολιτικό σύστημα.

Οι εξελίξεις στη Συρία και η στρατηγική της Τουρκίας

    Η πολιτική της Τουρκίας για τη Συρία στηρίχθηκε σε δύο παραδοχές. Πρώτον, το καθεστώς Άσαντ θα ανατρεπόταν σε λίγους μήνες, όπως έγινε στη Λιβύη, και την εξουσία της χώρας θα αναλάμβαναν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι. Και δεύτερον, οι ριζοσπαστικές ισλαμιστικές οργανώσεις (Τζιχαντιστές και El Nusra) θα εντατικοποιούσαν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις με επικέντρωση στη Rojava (Δυτικό Κουρδιστάν), επιφέροντας πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό χάος, παρεμποδίζοντας τους Κούρδους της Συρίας να ανακηρύξουν την ανεξαρτησία τους.

    Υπόψη ότι, η στρατηγική των Τζιχαντιστών στηρίχθηκε σε τρεις Φάσεις: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΜΥΝΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ και ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ. Η στρατηγική άμυνα εφαρμόσθηκε μέχρι το 2014, οπότε το ισλαμικό κράτος επεδίωξε και πέτυχε την απόκτηση της αναγκαίας στρατιωτικής ισχύος και τον έλεγχο συγκεκριμένων περιοχών του Ιράκ και της Συρίας. Στη συνέχεια, ακολούθησε η στρατηγική ισορροπία που είχε ως στόχο τη διεύρυνση των περιοχών ελέγχου του. Και τέλος, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η δεύτερη Φάση, οι Τζιχαντιστές έθεσαν σε εφαρμογή τη στρατηγική επίθεση, η οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνει επιθετικές επιχειρήσεις ευρείας κλίμακας σε συνδυασμό με πρόκληση φόβου μέσω σφαγών και βανδαλισμών.

    Ειδικότερα σε ό,τι έχει να κάνει με την τουρκική κυβέρνηση, αυτή εξασφάλισε το συντονισμό των εν λόγω ισλαμιστικών οργανώσεων και παρείχε σε αυτές στρατιωτική, οικονομική, υγειονομική και λογιστική υποστήριξη. Παράλληλα, μέσω των συνοριακών πυλών διευκόλυνε την διέλευση ισλαμιστών μαχητών, ενώ ανέλαβε να προμηθεύσει το ισλαμικό κράτος με οπλισμό και πυρομαχικά που προερχόταν από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τη Λιβύη. Ας σημειωθεί ακόμη ότι, όταν το δυτικό Κουρδιστάν κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων, τελούσε υπό τον έλεγχο των Τζιχαντιστών (βλ. Χάρτη 1), η Τουρκία δεν προέβαλε κανένα πρόβλημα ασφάλειας.  

    Ωστόσο, οι πρόσφατες στρατιωτικές επιτυχίες των Κουρδικών Δυνάμεων PYD με την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών, ανέτρεψαν τις τουρκικές επιδιώξεις, δεδομένου ότι, αφενός άλλαξαν οι στρατιωτικές ισορροπίες στην περιοχή, αφετέρου το καθεστώς Erdoğan υποχρεώθηκε να αποκόψει τη στρατιωτική και λογιστική υποστήριξη που παρείχε στους Τζιχαντιστές. Στο Χάρτη 1 φαίνεται η κατάσταση στη Συρία και το Ιράκ τον Απρίλιο του 2015, ενώ στο Χάρτη 2 φαίνεται η κατάσταση που διαμορφώθηκε στη Συρία τον Ιούλιο του 2015.   (2)

    Επίσης, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι, το PYD όχι μόνο δεν θεωρείται ως τρομοκρατική οργάνωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, απεναντίας αυτό αποτελεί ένα στρατηγικό σύμμαχο των Αμερικανών και ένα σημαντικό πολιτικό παράγοντα της Συρίας. Άλλωστε, το ενισχυμένο πλέον PYD ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Συρίας και έθεσε έμμεσα τις βάσεις για τη δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Ήδη συνενώθηκε το καντόνι Cizire με το καντόνι Kobani.

    Με την ίδια διαδικασία σκέψης, το ενδεχόμενο συνένωσης του κουρδικού καντονιού Kobani με το καντόνι Afrin, προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες στην Άγκυρα, η οποία θεωρεί ότι, η νέα διαφοροποίηση των χαρτών στη Συρία και το Ιράκ θα έχει ως συνέπεια την απώλεια τουρκικού εδάφους και την αλλαγή συνόρων στην περιοχή. Για το λόγο αυτό, αφενός ο Tayyip Erdoğan απείλησε τους Κούρδους ότι δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους στη βόρεια Συρία, αφετέρου άρχισαν οι προπαρασκευαστικές ενέργειες για τη δημιουργία μιας Ασφαλούς Περιοχής (Güvenli Bölgesi) εντός του συριακού εδάφους από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

    Αναλυτικότερα, το σχέδιο επιχειρήσεων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων περιλαμβάνει τα εξής:  

        πρώτον, η Ασφαλής Περιοχή θα έχει βάθος 5-40 χλμ., μήκος περίπου 110 χλμ. και θα ορίζεται μεταξύ της δυτικής όχθης του ποταμού Ευφράτη και το ανατολικό όριο του καντονιού Afrin (βλ. Χάρτη 2).

        Δεύτερον, μεταστάθμευσαν στην περιοχή μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες μονάδες, μονάδες της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Kayseri), της 2ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Bolu), της 4ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Tunceli), πυραυλικά συστήματα της 58 Ταξιαρχίας Πυροβολικού (Polatlı/Άγκυρα), πυροβολαρχίες με πυροβόλα Fırtına της 1ης Στρατιάς, μονάδες της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων Bordo Bereli, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, καθώς επίσης επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα. Στη συνέχεια και με δεδομένο ότι, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατά την ειρηνική περίοδο εκτελούν τα καθήκοντα τους με την προβολή της στρατιωτικής ισχύος και κατά συνέπεια της αποτρεπτικής ισχύος τους, οι τουρκικές αρχές ασφαλείας ενημέρωσαν τόσο το PYD, όσο και τους Τζιχαντιστές να μην πραγματοποιήσουν οποιαδήποτε επιχείρηση για διεύρυνση των περιοχών που ελέγχουν στον τομέα μεταξύ Ευφράτη και Afrin. Σε αντίθετη περίπτωση, η τουρκική αντίδραση θα εστιάζεται, αρχικά στον έλεγχο της περιοχής με πυρά πυροβολικού (Fırtına) και κατόπιν θα ακολουθήσει αεροπορική επιχείρηση εφόσον απαιτηθεί. Τέλος, εφόσον δεν επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός και οι εχθρικές δυνάμεις εξακολουθούν να παραμένουν στην περιοχή, θα διεξαχθεί επιχείρηση εισχώρησης στο συριακό έδαφος με ειδικές δυνάμεις και μηχανοκίνητες-τεθωρακισμένες μονάδες, οι οποίες μετά την εξουδετέρωση των απειλών θα επιστρέψουν στο τουρκικό έδαφος.(3)

    Όπως γίνεται κατανοητό, το σχέδιο αυτό στηρίζεται στα αποτρεπτικά του χαρακτηριστικά, έχει μικρό οικονομικό κόστος, περιορίζει σημαντικά τις απώλειες στρατιωτικού προσωπικού, δίδει το άλλοθι στο δίδυμο Erdoğan-Davutoğlu να ζητήσουν τη συγκρότηση κυβέρνησης μειοψηφίας με τη στήριξη των εθνικιστών και περνάει δύο μηνύματα:

         α. Δεν πρόκειται για επιχείρηση δημιουργίας Παρεμβαλλόμενης Ζώνης (Tampon Bölgesi), ήτοι εισβολή και κατοχή συριακού εδάφους, η οποία προϋποθέτει έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας, έχει μεγάλο οικονομικό κόστος, απαιτεί πολλές στρατιωτικές δυνάμεις και υπάρχει ο κίνδυνος φθοράς αυτών σε μια σύγκρουση πέραν των συνόρων με αβέβαιη έκβαση.

          β. Αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και το Ιράν παρεμβαίνουν επιχειρησιακά στην περιοχή, γιατί να μην επέμβει και η Τουρκία η οποία αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους, όπως η δημιουργία κουρδικού κράτους μέσω της υποτιθέμενης δημογραφικής αλλαγής της περιοχής και η πρόκληση μεγάλου κύματος προσφύγων σε περίπτωση που η περιοχή που ελέγχεται από τους αντικαθεστωτικούς ανατολικά του Afrin καταληφθεί από τους Τζιχαντιστές.

    Υπό το πρίσμα των παραπάνω εξελίξεων είναι δυνατόν η Τουρκία να πραγματοποιήσει μια επιχείρηση της μορφής αυτής εντός του συριακού εδάφους; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Φυσικά η εκτίμηση αυτή δεν έχει σχέση με τις επιχειρησιακές δυνατότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά με τις παγκόσμιες και περιφερειακές ισορροπίες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή και αφορούν στην αρνητική στάση που θα τηρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, η Ρωσία, το Ιράν, η Κίνα, καθώς επίσης οι Κούρδοι της Τουρκίας, του Ιράκ και το ΡΚΚ. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι, στις 08 Ιουλίου 2015, στο πλαίσιο διήμερων αμερικανο-τουρκικών επαφών και της τακτικής «kazan-kazan» (win-win), συζητήθηκαν τα εξής:

            α.  Ζητήθηκε από τους Αμερικανούς και εγκρίθηκε η μεταστάθμευση δύο μη επανδρωμένων αεροσκαφών Predator στην αεροπορική βάση İncirlik και η επιχειρησιακή τους χρησιμοποίηση στο συριακό έδαφος εναντίον των Τζιχαντιστών και του καθεστώτος Άσαντ.

            β. Οι Αμερικανοί διαβεβαίωσαν τους Τούρκους ότι, οι κουρδικές δυνάμεις του PYD δεν θα διευρύνουν την περιοχή επιχειρήσεων τους δυτικά του Ευφράτη ποτ. και δεν θα αναπτυχθούν στην περιοχή Cerablus (βλ. Χάρτη 2).

            γ. Οι Τούρκοι ζήτησαν την επιστροφή των Τουρκμένων και Αράβων στις περιοχές τους στο Tel Abyad μετά τις διώξεις που υπέστησαν από τους Τζιχαντιστές, καθώς επίσης τη συγκρότηση τοπικών διοικήσεων με βάσει την εθνική πλειοψηφία. Επίσης, επισημάνθηκε στους Αμερικανούς ο κίνδυνος μιας αραβο-κουρδικής σύγκρουσης σε περίπτωση που οι Κούρδοι συνεχίσουν την υποτιθέμενη εθνοκάθαρση εναντίον των Αράβων. Φυσικά, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι, το αίτημα των Τούρκων έχει ως στόχο τη διάσπαση της ενότητας μεταξύ των κουρδικών καντονιών Kobani και Cizire (βλ. Χάρτη 2). Εξάλλου, η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται έμμεσα, αλλά με αρκετή σαφήνεια από το γεγονός ότι, οι Τούρκοι ζήτησαν παράλληλα την υποστολή των σημαιών του PYD στην περιοχή Tel Abyad.  

Κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας εναντίον της Ελλάδος και της Κύπρου

    Στρατηγικός αντικειμενικός σκοπός της Τουρκίας είναι η παραίτηση της ελληνικής πλευράς από τα κυριαρχικά δικαιώματα της στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Αν κρίνουμε δε, από τις έως τώρα συμπεριφορές της Άγκυρας, καθίσταται σαφές ότι όλες οι ενέργειες της Άγκυρας είναι συντονισμένες και καθοδηγούμενες από την πολιτική ηγεσία της χώρας, ενώ οποιαδήποτε σκέψη για δήθεν πιέσεις των Τούρκων στρατιωτικών προς τους πολιτικούς δεν στηρίζεται σε καμία λογική βάση.

    Επίσης, με βάση τη διαφαινόμενη πρόθεση της Ελλάδος και της Κύπρου να διασφαλίσουν τα θαλάσσια κυριαρχικά δικαιώματα τους, η τουρκική στρατηγική εστιάζεται σε τέσσερεις άξονες. Ο πρώτος άξονας έχει σχέση με την ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων και τη δημιουργία φοβικών συνδρόμων στην ελληνική πλευρά. Ο δεύτερος άξονας αφορά στη μη επίλυση του κυπριακού προβλήματος πριν την εξεύρεση λύσης στο θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, προκειμένου η Άγκυρα να έχει την Κύπρο rehin (ενέχυρο).   Ο τρίτος άξονας προβλέπει την εμμονή στο casus belli, για να χρησιμοποιηθεί αυτό ως επιχείρημα νομιμοποιήσεως μιας ενδεχόμενης τουρκικής επιθετικής ενέργειας. Και τέλος, ο τέταρτος άξονας επικεντρώνεται σε μια κλιμακούμενη ένταση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο προκειμένου η Τουρκία να εξασφαλίσει είτε τη σύμφωνη γνώμη, είτε το συμβιβασμό της διεθνούς κοινότητας, στην οποία θα δοθεί η εντύπωση του νομίμου των διεκδικήσεων της στην περιοχή. Αναλυτικότερα η ένταση αυτή εστιάζεται στα εξήςL4)

    Αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με πλοία επιστημονικών ερευνών. Υπόψη ότι, η Τουρκία διαθέτει 23 αντίστοιχα πλοία, ενώ στις 28-03-2015 καθελκύσθηκε το πλοίο MTA TURKUAZ, το οποίο είναι το πρώτο πλοίο σεισμολογικών ερευνών που ναυπηγήθηκε αποκλειστικά από την Τουρκία. Ας σημειωθεί ακόμη ότι, το τουρκικό πλοίο επιστημονικών ερευνών R/V Barbaros Hayreddin Paşa θα πραγματοποιεί σεισμολογικές έρευνες εκτός των τουρκικών χωρικών υδάτων βορειοδυτικά της Κύπρου μέχρι τις 08-08-2015 και η έκδοση νέας NAVTEX από την Άγκυρα για έρευνες θα δείξει τις προθέσεις των Τούρκων για τις επόμενες κινήσεις τους. (5)

    Διεξαγωγή ασκήσεων και επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης εντός των αντίστοιχων περιοχών της Ελλάδος και της Κύπρου, διευρύνοντας, σταδιακά, προς δυσμάς τις περιοχές διεξαγωγής των εν λόγω δραστηριοτήτων. Η τελευταία διεύρυνση πραγματοποιήθηκε στις 20 και 21-04-2015, δώδεκα ναυτικά μίλια ανατολικά της Σκύρου, καλύπτοντας μια περιοχή 20Χ38 ναυτικά μίλια. Επιπρόσθετα, παρόμοια άσκηση πραγματοποιήθηκε στις 11 και 13-05-2015 επτά ναυτικά μίλια νότια του Καστελόριζου καλύπτοντας μια περιοχή 15Χ20 ναυτικά μίλια, καταδεικνύοντας ότι η Άγκυρα δεν υπολογίζει και αμφισβητεί τη συμφωνία Ελλάδος-Κύπρου για έρευνα και διάσωση που υπογράφηκε στις 13 Οκτωβρίου 2014.

    Παράνομη προώθηση μεταναστών-προσφύγων στην Ελλάδα και μεθόδευση πρόκλησης αντίστοιχου θερμού επεισοδίου. Επισημαίνεται ιδιαίτερα το σενάριο της διακλαδικής ασκήσεως Anadolu Yıldızı-2015 που πραγματοποιήθηκε από τις 05 έως 08 Μαΐου 2015, βάσει του οποίου οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διεξήγαγαν επιχείρηση έρευνας και διάσωσης σε εμπορικό πλοίο που μετέφερε πρόσφυγες και βυθίσθηκε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λέσβου και Χίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι, σε πρώτη φάση η περιοχή του ναυαγίου περιφρουρήθηκε από ένοπλο τμήμα, το οποίο μαζί με την λέμβο τους ρίφθηκε με αλεξίπτωτα.    Φυσικά αυτό θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την ελληνική πλευρά, λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι, στην επίσημη ιστοσελίδα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, αναγράφονται τα εξής: «Η διαφωνία που υπάρχει μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας αναφορικά με τις περιοχές έρευνας και διάσωσης οφείλεται στο γεγονός ότι, η Ελλάδα προσεγγίζει το θέμα των περιοχών αυτών ως πρόβλημα κυριαρχίας. Όμως, επειδή οι περιοχές έρευνας και διάσωσης έχουν ως στόχο τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής δεν θα πρέπει να αποτελούν πεδία ηγεμονίας αλλά χώρους παροχής υπηρεσιών.» (6)

    Επιπρόσθετα, κρίνεται σκόπιμο να τονισθεί ιδιαίτερα το ενδεχόμενο διεξαγωγής ψυχολογικού πολέμου τύπου προπαγάνδας, ο οποίος διακρίνεται για τα επιθετικά του χαρακτηριστικά, πραγματοποιείται μόλις υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και επιδιώκει τον επηρεασμό της συμπεριφοράς των κοινωνικών ομάδων που είναι αμόρφωτες, άπορες και διακατέχονται από το συναίσθημα της αβεβαιότητας για το μέλλον, της απογοήτευσης, της αδικίας και του φόβου. Συγκεκριμένα, θα επιχειρηθεί η διείσδυση ταραχοποιών στοιχείων στα κύματα των μεταναστών-προσφύγων που προωθούνται στην Ελλάδα, τα οποία θα επιδιώξουν την πρόκληση επεισοδίων που πιθανόν να λάβουν τη μορφή ασύμμετρης απειλής τόσο στα νησιά, όπου αυτοί φιλοξενούνται, όσο και στα πλοία που τους μεταφέρουν στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας μας.

    Δέσμευση περιοχών του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου για εκτέλεση πυρών και διεξαγωγή αεροναυτικών, αποβατικών και αεραποβατικών ασκήσεων. Υπόψη ότι τα σενάρια όλων των ασκήσεων και εκπαιδεύσεων αναφέρονται σε κατάληψη ελληνικού εδάφους, επιδεικνύοντας τη δυνατότητα της Τουρκίας να επιχειρεί ταυτόχρονα στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Θράκη. Πέραν των παραπάνω, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι οι Τούρκοι από τις 31-12-2014 μέχρι σήμερα διεύρυναν έτι περαιτέρω την κάλυψη του Αιγαίου με περιοχές διεξαγωγής ασκήσεων και εκτέλεσης πυρών. Αν βέβαια μαζί με όλα αυτά, συνυπολογισθεί ότι, στις 25-02-2015 οι Τούρκοι δημοσιοποίησαν την ολοκλήρωση των ελέγχων αποδοχής πυραύλων με βεληνεκές 300 χλμ. και την έναρξη παράδοσης αυτών στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας τους, τότε η τουρκική επίδειξη ισχύος προσλαμβάνει ιδιαίτερες διαστάσεις. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται ακόμη τρεις ενέργειες της Άγκυρας.

    Η πρώτη αφορά στη χρησιμοποίηση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar ΤΒ2 στην άσκηση Denizkurdu-2015 με πτήσεις στο βόρειο Αιγαίο πέριξ της Ίμβρου, Τενέδου και στον κόλπο τους Ξηρού. Υπόψη ότι, τα πρώτα 6 αεροσκάφη παραδόθηκαν το Νοέμβριο του 2014 και εντός των ημερών αναμένεται η παράδοση άλλων έξη. Επίσης, οι Τούρκοι ανακοίνωσαν ότι τα Bayraktar θα επιχειρούν στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.(7)

    Η δεύτερη ενέργεια, αφορά στην άσκηση κατάληψης μικρονήσου στα πλαίσια της Denizkurdu-2015 που πραγματοποιήθηκε στη νήσο Yılancık (Φιδάκι) βορειοανατολικά της Ρόδου.

    Τέλος, η τρίτη ενέργεια αφορά στην απόφαση της Άγκυρας να εγκαταστήσει στα Μικρασιατικά Παράλια το σύστημα KORAL, με το οποίο οι τουρκικές ένοπλες αποκτούν ένα στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των ελληνικών ραντάρ των χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών μέσων. Ειδικότερα, στις 14-04-2015 ολοκληρώθηκαν οι έλεγχοι αποδοχής του συστήματος αυτού που αφορά στο εξοπλιστικό πρόγραμμα Απόκτησης Δυνατότητας Ηλεκτρονικής Υποστήριξης και Ηλεκτρονικής Επίθεσης εξ Αποστάσεως με Χερσαία Μέσα. Συγκεκριμένα πρόκειται για ένα Ραντάρ Ηλεκτρονικής Υποστήριξης (KORAL ED) και τέσσερα Ραντάρ Ηλεκτρονικής Επίθεσης (KORAL ET) που ενεργούν ως ακολούθως: αρχικά, το KORAL ED πραγματοποιεί εντοπισμό, αναγνώριση και ταυτοποίηση των εχθρικών ραντάρ και στη συνέχεια, τα KORAL EΤ παρεμβάλουν, παραπλανούν και καθιστούν ανενεργά τα εχθρικά ραντάρ.(8)

    Επισημαίνεται ότι, η εμβέλεια τους συστήματος KORAL ανέρχεται σε 100 χλμ και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των τουρκικών αεροπορικών δυνάμεων. Πέραν των παραπάνω, βρίσκεται σε εξέλιξη η λειτουργία Κέντρου Υποστήριξης Ηλεκτρονικού Πολέμου, το οποίο θα προβαίνει στη λεπτομερή ανάλυση και στον ειδικό σχεδιασμό των αντίστοιχων παραμέτρων πριν από κάθε αποστολή που θα διεξαχθεί στην περιοχή επιχειρήσεων.

    Παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου με ελικόπτερα, πολεμικά αεροσκάφη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη τα οποία πολλές φορές πραγματοποιούν υπερπτήσεις πάνω από νησιά και νησίδες του Αιγαίου. Επισημαίνεται ιδιαίτερα ότι η τουρκική πολεμική αεροπορία διαθέτει ένα σμήνος ειδικής σύνθεσης, του οποίου οι πιλότοι πραγματοποιούν συνήθεις πτήσεις και εφόσον απαιτηθεί, κατόπιν διαταγής, θα εκτελέσουν την αποστολή κατάρριψης αεροσκάφους τουρκικού ή ελληνικού. Διαπιστώνεται δηλαδή ότι ένα αεροπορικό θερμό επεισόδιο πρόκειται να πραγματοποιηθεί ανά πάσα στιγμή, ακόμη και αμέσως μετά από κάποιο τυχαίο συμβάν.

    Μεθόδευση πρόκλησης θερμού επεισοδίου με αλιείς, «αβλαβείς» διελεύσεις πολεμικών πλοίων, καθώς επίσης συλλογή πληροφοριών με τη διεξαγωγή επιχειρήσεων αναγνώρισης και επιτήρησης στον Έβρο, το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

    Διεξαγωγή ψυχολογικών επιχειρήσεων, προκειμένου αφενός να συσπειρώσουν τους Έλληνες μουσουλμάνους, αφετέρου να υποβαθμίσουν τις επιτυχίες των προβεβλημένων ηγετικών στελεχών της Ελλάδος και της Κύπρου και να σκιάσουν τη φήμη τους με σκοπό ο λαός να τους απαξιώνει και να μην τους υπολογίζει.

    Αν κρίνουμε από τις έως τώρα συμπεριφορές της Τουρκίας, καθίσταται σαφές ότι, η πολιτική αστάθεια για την οποία ευθύνεται ο Tayyip Erdoğan και τα ιδεολογικο-πολιτικά πρότυπα που αυτός προέβαλε, θα έχει ως συνέπεια την έντονη προβολή των επεκτατικών, αυταρχικών και ηγεμονικών στοιχείων που διακρίνουν την τουρκική εξωτερική πολιτική. Συνεπώς, το γεγονός αυτό θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής από την ελληνική πλευρά και ειδικότερα σε ό,τι έχει να κάνει με τα στοιχεία που παρατέθηκαν αναφορικά με την κλιμακούμενη ένταση που δημιουργεί η Άγκυρα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.