Λάζαρος - Κίμων Μπερβερίδης
Γέμισαν ανεμώνες τα λιβάδια, η άνοιξη έρχεται
Σχήματα αλλάζουν τα πουλιά, σημάδια, ξανθές αυγές φεγγάρια
Σκέψεις που ανθούν, ελπίδες που ζητούν, ο νους μου δέχεται
Οι βοσκοί ανεβαίνουν στα ψηλά με πρόβατα, κριάρια.
Η βάρκα ξεγλιστρά στη θάλασσα με την ελπίδα να περιμένει
Και το ραδιόφωνο να τραγουδά τον έρωτα τον ξανθό Απρίλη
Άνοιξης χαρά αναζητούν
τα πικραμένα χείλη
να τραγουδήσουν και αυτά για μια καρδιά ερωτευμένη.
Την άνοιξη ανοίγουν οι λογισμοί από την γη στα αστέρια
Κλείνουν οι φραγμοί της ζωής, στα γκρίζα χρώματά της
πεταλούδες θα πετάξουν στο ουρανό, λευκά περιστέρια
θα ξεδιπλώσει η καρδιά από την μοναξιά με τα φτερά της.
Φιλίες θα πιάσω με την άνοιξη να μάθω τα μυστικά της
Μα την αγάπησα και
σκλαβώθηκα από την ομορφιά της
Δώρα ακριβά αγάπης της έκανα για να με συντροφεύει
Περασμένη η νιότη μου αυτή χαμόγελα γυρεύει.
