Οι Ολυμπιακοί αγώνες του 1896 μέσα από τις
σελίδες του "Ρωμηού"
Ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής δεν
απέβλεπε στην υστεροφημία. Τρομερά εύκολος στο γράψιμο, επί 35 συναπτά χρόνια (από το 1883 έως το 1918) έγραφε μόνος του κάθε βδομάδα την τετρασέλιδη εφημερίδα του Ο Ρωμηός, η οποία, όσο κι αν ακούγεται
απίθανο σήμερα, ήταν ολόκληρη έμμετρη, από τον τίτλο της (Ο Ρωμηός,
εφημερίς - που την γράφει ο Σουρής) μέχρι
τις μικρές αγγελίες της!
Στις σελίδες του Ρωμηού σχολιάζεται εύθυμα
όλη η ιστορία αυτών των 35 χρόνων. Αυτό που εντυπωσιάζει τον σημερινό
αναγνώστη, πέρα από την αβίαστη ροή του στίχου του Σουρή, είναι το πόσο λίγο
έχουν αλλάξει ορισμένες καταστάσεις και χαρακτηριστικά των Ελλήνων.
Ας δούμε λοιπόν, πώς περιέγραψε ο Σουρής
στο Ρωμηό τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες
του 1896.
Οι αγώνες
Φτάνει επιτέλους η μέρα της έναρξης των
Αγώνων, η 25η Μαρτίου 1896.
Παρά τη μικρή αριθμητικά συμμετοχή τους, οι Αμερικανοί κατακτούν τα περισσότερα
χρυσά μετάλλια, ενώ η Ελλάδα έρχεται δεύτερη.
Σχολιάζει ο Σουρής στο φύλλο 547 του Ρωμηού
(30 Μαρτίου
1896):
Υμνους αναξιφόρμιγγας, βρε
Περικλή, θα ψάλω
και δι' Αγώνας διεθνείς τον
σβέρκο μου θα βγάλω.
Τίνα μεγάλον ήρωα, τίν' άνδρα
κελαδήσομεν;
ελάτε βάρη ν' άρωμεν, ελάτε
να πηδήσωμεν,
και να παρακαλέσωμεν με
δίσκους εις το χέρι
Αβέρωφ τον περίδοξον να λύσει
το κεμέρι,
κι ολάκερο το Στάδιο
μαρμάρινο να κάνει
για ν' αλωνίζουν Κόννολυ και
Φλακ κι Αμερικάνοι.
(…)
Ποία ρώμη, ποίον νείκος!…
θέλεις άλμα κατά μήκος,
θέλεις άλμα κατά πλάτος;
πρώτος και τα δυο τα κάνει
και κερδίζει το στεφάνι
Θοδωρής ο κορδονάτος.
(…)
Αν ρωτάς και για τη σφαίρα
πρώτος είναι κι εκεί πέρα,
κι όταν δανεισταί τον δουν
εις το χέρι να την πάρει,
τρέμουν μην την αμολάρει
και τα γένεια των μαδούν.
