Της Κυριακής Μπεϊόγλου
Στις μεγάλες ουρές των
ταμείων ή των γκισέ συναντά κανείς ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της ελληνικής
κοινωνίας. Υπάρχουν οι ανυπόμονοι,
οι χαλαροί, οι αδιάφοροι, οι δίκαιοι, οι σχολιαστές,
οι «έξυπνοι», οι τιμητές, οι «πολιτικοφάγοι», οι φωνακλάδες,
και υπάρχουν και οι ευγενείς.
Οι
ανυπόμονοι μετακινούνται από το ένα πόδι στο άλλο και συνήθως
φωνάζουν:«Βάλτε κι
άλλο ταμείο επιτέλους!»
Τους
χαλαρούς τούς καταλαβαίνεις κυρίως από τη «λυμένη» στάση του σώματός
τους που δηλώνει: «Και να
συγχυστώ τι θα καταλάβω;»
Οι
αδιάφοροι σου δίνουν την εντύπωση πως ακόμα κι αν «σφαχτούν» οι
μπροστινοί, είναι πέραν του κόσμου τούτου: «Και τι με νοιάζει εμένα;»
Οι
δίκαιοι έχουν συνήθως το δάχτυλο τεντωμένο και προσπαθούν να
νουθετήσουν τους άλλους: «Παρακαλώ!
Παρακαλώ, κρατήστε τη σειρά σας!»
Οι σχολιαστές παρακολουθούν με ενδιαφέρον
τις τυχόν παρεξηγήσεις στην ουρά και είναι έτοιμοι να δώσουν μια πλήρη αναφορά
στον υπεύθυνο του καταστήματος: «Εγώ θα σας πω τι έγινε, τα είδα όλα!»
Οι
«έξυπνοι» ψάχνουν τρύπα στην ουρά να τρυπώσουν: «Οχι, κορόιδο είμαι να περιμένω στην ουρά!» (εξαιτίας τους γίνονται οι
μεγαλύτερες φασαρίες και ανάβουν τα αίματα).
Οι
τιμητές κοιτούν αφ’ υψηλού τους υπόλοιπους και αναρωτιούνται πώς στο
καλό την πάτησαν και παγιδεύτηκαν σ’ αυτή την ταπεινή ουρά: «Αυτό ήταν! Από δω και πέρα θα πληρώνω
ηλεκτρονικώς τους λογαριασμούς».
Οι
«πολιτικοφάγοι» στέκουν στην ουρά και καταλαβαίνουν πως έχουν βρει
το ιδανικό ακροατήριο (αυτό που δεν μπορεί να φύγει και να χάσει
τη σειρά του, δηλαδή).
Καθαρίζουν λίγο το γρέζι στη φωνή τους και αρχίζουν: «Για όλα φταίνε οι πολιτικοί γιατί…»
Οι
φωνακλάδες κάνουν αισθητή την παρουσία τους, ανεξαρτήτως από το πια
θέση έχουν στην ουρά. Αν έχεις την ατυχία να είσαι μπροστά τους, κλείνεις τα
αυτιά γιατί τα φωνήεντα ανάμεσα στα σύμφωνα, γίνονται μικρές ηχητικές
εκρήξεις: «τΕλΕΙΩνΕτΕΕΕΕ!!!» Και ανάμεσα σε όλους αυτούς τους «υπέροχους»
τύπους της καθημερινότητας, που ενίοτε μπορεί όλοι μας να έχουμε υποδυθεί σαν
ρόλους στο έργο της ζωή μας, συναντάμε μια πολύτιμη και ανεκτίμητη κατηγορία: τους
ευγενείς.
Οι
ευγενείς είναι άνθρωποι που, αν χρειαστεί, παραχωρούν ευχαρίστως τη
σειρά τους με ένα χαμόγελο. Αφοπλίζουν με τη συμπεριφορά τους. Η ευγένειά τους
λειτουργεί θετικά, επιδρώντας καταλυτικά στην ατμόσφαιρα και στη διάθεση όλων.
Κάνουν το αυτονόητο: Όπου κι αν
βρεθούν, σε οποιαδήποτε ουρά, σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους.
Δεν είναι πλάσματα βγαλμένα από σελίδες μεσαιωνικού μυθιστορήματος. Είναι
πλάσματα προικισμένα με ενσυναίσθηση και κυρίως, παρ' όλα τα προβλήματα που
μπορεί να αντιμετωπίζουν, αγαπούν τους ανθρώπους και τον εαυτό τους.
Ευτυχώς είναι πολλοί και κυκλοφορούν
ανάμεσά μας.
