Του Στέλιου Δημητρουλάκη
Αντιστρατήγου ε.α
Η κρίση έχει τσακίσει όλους μας. Περισσότερο έχει τσακίσει τους χαμηλού εισοδήματος συμπατριώτες μας. Έχει όμως τραγικά τσακίσει τους άνεργους και δεν είναι σε θέση κανείς να βρει γι’ αυτούς τις κατάλληλες λέξεις παρηγοριάς. Αυτό, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, όταν δικαίως διαμαρτυρόμαστε για την κατάντια μας. Nα σκεπτόμαστε πως υπάρχουν και χειρότερα. Αυτά τα χειρότερα, εμπεριέχονται στις συνέπειες της καταραμένης λέξης «ανεργία». Να μη ξεχνάμε πως σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, δεν παραδίδομε τα όπλα, γιατί: «Με ό, τι κακό σε βρει, αν κλαις και κάθεσαι στην άκρη, στη μοίρα σου είναι σα να λες, στείλε μου κι’ άλλο δάκρυ». Λέει ο Κίπλινκ :«Αν μπορείς να διατάσεις τα νεύρα τους μυς την καρδιά σου, να δουλεύουν για σένα, κι’ αφού σπάσουν κι’ αφού παραλύσουν, αν μπορείς να παλεύεις, όταν μέσα σου τίποτε πια δεν υπάρχει, εκτός από θέληση για αγώνα, τότε πέτυχες !!».
Είμαστε όμως αδύναμοι άνθρωποι, κάπου θα ξεσπάσουμε. Δε μας αρέσουν οι πολιτικοί. Κι’ εμένα δε μου αρέσουν. Όλο τον καημό μας, τον μετατρέπομε σε μίσος κατά των πολιτικών. Για την κρίση, αυτοί φταίνε. Με τις ενέργειές τους, χρεοκόπησε η χώρα. Όχι όμως μόνο οι σήμερα κυβερνώντες, όπως στην απελπισία τους νομίζουν οι αφελείς και αμνήμονες, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί που στεγάστηκαν και μόλυναν το κτίριο της Βουλής, από τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι σήμερα. Εγκλημάτησαν κατά της χώρας. Όλοι, ανεξαρτήτως κόμματος και ιδεολογίας, περιλαμβανομένων των αριστερών, που απευθυνόμενοι σε απερίσκεπτους διατείνονται τάχα πως δεν κυβέρνησαν. Μα, αυτοί φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή μας. Αυτοί κινητοποιούσαν το πεζοδρόμιο και τις συντεχνίες. Αυτοί εκβίαζαν τις κυβερνήσεις, που αναίσχυντα υπέκυπταν και ικανοποιούσαν παράλογα αιτήματα, με δανεικά.
Αυτούς όμως τους πολιτικούς, δε μας τους επέβαλε ούτε η Μέρκελ ούτε κανείς άλλος από τους δανειστές μας. Εμείς τους ψηφίσαμε. Εμείς χειροκροτούσαμε τους λαοπλάνους δημαγωγούς και λαϊκιστές που ισοπέδωσαν τη χώρα. Αυτούς, που το 1981 παρέλαβαν το Δημόσιο χρέος στα 50 δισεκατομμύρια Ευρώ και το έφθασαν σήμερα, δανειζόμενοι επί 30 χρόνια, στα 350 δισεκατομμύρια. Μετά από αυτά, υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος που απορεί γιατί οι μισθοί και οι συντάξεις μας έφθασαν τόσο χαμηλά; Φταίνε αυτοί που μας δάνειζαν, ή εμείς που ψηφίζαμε ανεύθυνα, δημαγωγούς και λαοπλάνους; Να φροντίσουμε λοιπόν να αποκτήσουμε ευρεία πληροφόρηση, ώστε να καταστούμε ικανοί να βγάζουμε ορθά συμπεράσματα. Να διαχωρίζουμε την είδηση από την προπαγάνδα. Να μπορούμε να παραμερίζουμε τους ανεύθυνους λαϊκιστές δημαγωγούς και να ψηφίζουμε με σωφροσύνη, στηριζόμενοι στα διδάγματα τις Ιστορίας και με γνώμονα το συμφέρον της Πατρίδας, που είναι και δικό μας συμφέρον.
Η επιπολαιότητα συνεχίζεται. Ανεύθυνοι βουλευτές μπλόκαραν την ψήφιση προέδρου Δημοκρατίας προκαλώντας πρόωρες εκλογές, παρά την αντίθετη λαϊκή επιθυμία. Εκλογές που το αποτέλεσμά τους θα φέρει την προοδευτική ανάκαμψη ή την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας. Απαιτείται ψήφος σύνεσης και όχι ψήφος διαμαρτυρίας και τιμωρίας. Ο θυμόσοφος Ελληνικός Λαός, αναδεύοντας την πείρα που απέκτησε, από τα αποτελέσματα των αποφάσεών που πήρε, στο διάβα της πολυκύμαντης και ταραχώδους ζωής του, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, "Το γινάτι βγάζει μάτι". Δηλαδή, αν θέλουμε να αποφύγουμε συμφορές, πρέπει τις ενέργειές μας να κατευθύνει η σωφροσύνη και όχι το γινάτι. Στην περίπτωση δε των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου του 2015, το γινάτι βγάζει και τα δύο μάτια. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό, απλώς δεν έχουν γνώση των δεδομένων. Η ψήφος μας δεν πρέπει να είναι ψήφος εκδίκησης προς πολιτικές παρατάξεις. Δεν εκδικούμεθα ποτέ την Πατρίδα για τα λάθη της, όπως δεν εκδικούμεθα ποτέ τα παιδιά μας για ενέργειές τους, που ίσως μας αδίκησαν. Μέχρι τώρα, ως αποτέλεσμα της κρίσης, γνωρίσαμε τη στέρηση και τη φτώχεια. Δε γνωρίσαμε την εξαθλίωση και την κόλαση. Θα είναι τραγικό να τα ζήσουμε, από γινάτι.
Είναι δυνατόν να στηρίξουμε την επιβίωσή μας σε κομμουνιστικές πρακτικές που απέτυχαν και προκάλεσαν την πλήρη εξαθλίωση των Λαών, παντού όπου αυτές εφαρμόστηκαν; Με ποιές σκουριασμένες αριστερές ιδεολογίες και με ποιά πείρα θα μπορούσε να διοικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει σε αυτό το κόμμα, έστω και ένας, που έχει πείρα διακυβέρνησης; Περνά έστω και μία ημέρα που, στελέχη αυτού του κόμματος, δε θα βγουν στα κανάλια να αραδιάσουν τις πιο εξωφρενικές ανοησίες περί εξόδου από το ΝΑΤΟ, την ΟΝΕ, την ΕΕ, περί μη πληρωμής των δανείων, περί αφοπλισμού της αστυνομίας και λοιπές αηδίες; Αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχε ο μέγας πολιτικός «Τσόρτσιλ», που ήταν και αυτός στα νιάτα του αριστερός. Είπε κάποτε: «Όποιος, μέχρι την ηλικία των 20 χρόνων, δεν είναι αριστερός είναι άκαρδος. Όποιος όμως μετά την ηλικία των 20 εξακολουθεί να είναι αριστερός, είναι άμυαλος».
Όσοι ισχυρίζονται ότι, αν φύγουμε από το Ευρώ και πάμε στη δραχμή, δε μπορεί η κατάσταση να γίνει χειρότερη από τη σημερινή, είναι άνθρωποι ‘’μη σκεπτόμενοι’’, που δεν αντιλαμβάνονται ότι, μετά την εξαθλίωση, υπάρχει και η «κόλαση», όπως αυτή λεπτομερέστατα περιγράφεται σε δημοσιευθείσα μελέτη της Εθνικής Τράπεζας. Η υποτίμηση της δραχμής θα είναι 65%, η ανεργία θα ανέλθει στο 34%, το δημόσιο χρέος θα εκτοξευθεί από το 170% στο 373%, ο πληθωρισμός θα φθάσει το 32% και το βιοτικό επίπεδο θα πέσει ακόμη κατά 55%. Δεν είναι ώρα για ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ώρα για «γινάτι». Είναι ώρα να πιέσουμε τους κυβερνόντες να γίνουν καλλίτεροι. Δεν πηδάμε από το αεροπλάνο, επειδή δε μας αρέσει ο πιλότος. Δεν πηδάμε στο γκρεμό με την ελπίδα να πιαστούμε από κάποιο κλαρί, πριν φθάσουμε στον πάτο.
Με κυβέρνηση Σύριζα, η Χώρα μπορεί να οδηγηθεί εκτός Ευρώ και ίσως εκτός Ευρώπης. Αν αυτό συμβεί, θα είναι συμφορά μεγαλύτερη, από την Εθνική καταστροφή του 1922. Από αυτήν τη συμφορά ανανήψαμε σε μια δεκαετία. Από αυτή που μας ετοιμάζουν σήμερα οι δημαγωγοί του Σύριζα, θα ανανήψουμε σε 30 χρόνια. Αν δεν καταφέρουμε τώρα, προ των εκλογών, να χρησιμοποιήσουμε τα μάτια μας για να δούμε την πραγματικότητα, είναι βέβαιο ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε μετά, για να κλαίμε, όλοι μαζί, επί πολλά χρόνια.
Η κρίση έχει τσακίσει όλους μας. Περισσότερο έχει τσακίσει τους χαμηλού εισοδήματος συμπατριώτες μας. Έχει όμως τραγικά τσακίσει τους άνεργους και δεν είναι σε θέση κανείς να βρει γι’ αυτούς τις κατάλληλες λέξεις παρηγοριάς. Αυτό, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, όταν δικαίως διαμαρτυρόμαστε για την κατάντια μας. Nα σκεπτόμαστε πως υπάρχουν και χειρότερα. Αυτά τα χειρότερα, εμπεριέχονται στις συνέπειες της καταραμένης λέξης «ανεργία». Να μη ξεχνάμε πως σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, δεν παραδίδομε τα όπλα, γιατί: «Με ό, τι κακό σε βρει, αν κλαις και κάθεσαι στην άκρη, στη μοίρα σου είναι σα να λες, στείλε μου κι’ άλλο δάκρυ». Λέει ο Κίπλινκ :«Αν μπορείς να διατάσεις τα νεύρα τους μυς την καρδιά σου, να δουλεύουν για σένα, κι’ αφού σπάσουν κι’ αφού παραλύσουν, αν μπορείς να παλεύεις, όταν μέσα σου τίποτε πια δεν υπάρχει, εκτός από θέληση για αγώνα, τότε πέτυχες !!».
Είμαστε όμως αδύναμοι άνθρωποι, κάπου θα ξεσπάσουμε. Δε μας αρέσουν οι πολιτικοί. Κι’ εμένα δε μου αρέσουν. Όλο τον καημό μας, τον μετατρέπομε σε μίσος κατά των πολιτικών. Για την κρίση, αυτοί φταίνε. Με τις ενέργειές τους, χρεοκόπησε η χώρα. Όχι όμως μόνο οι σήμερα κυβερνώντες, όπως στην απελπισία τους νομίζουν οι αφελείς και αμνήμονες, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί που στεγάστηκαν και μόλυναν το κτίριο της Βουλής, από τον Οκτώβριο του 1981 μέχρι σήμερα. Εγκλημάτησαν κατά της χώρας. Όλοι, ανεξαρτήτως κόμματος και ιδεολογίας, περιλαμβανομένων των αριστερών, που απευθυνόμενοι σε απερίσκεπτους διατείνονται τάχα πως δεν κυβέρνησαν. Μα, αυτοί φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή μας. Αυτοί κινητοποιούσαν το πεζοδρόμιο και τις συντεχνίες. Αυτοί εκβίαζαν τις κυβερνήσεις, που αναίσχυντα υπέκυπταν και ικανοποιούσαν παράλογα αιτήματα, με δανεικά.
Αυτούς όμως τους πολιτικούς, δε μας τους επέβαλε ούτε η Μέρκελ ούτε κανείς άλλος από τους δανειστές μας. Εμείς τους ψηφίσαμε. Εμείς χειροκροτούσαμε τους λαοπλάνους δημαγωγούς και λαϊκιστές που ισοπέδωσαν τη χώρα. Αυτούς, που το 1981 παρέλαβαν το Δημόσιο χρέος στα 50 δισεκατομμύρια Ευρώ και το έφθασαν σήμερα, δανειζόμενοι επί 30 χρόνια, στα 350 δισεκατομμύρια. Μετά από αυτά, υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος που απορεί γιατί οι μισθοί και οι συντάξεις μας έφθασαν τόσο χαμηλά; Φταίνε αυτοί που μας δάνειζαν, ή εμείς που ψηφίζαμε ανεύθυνα, δημαγωγούς και λαοπλάνους; Να φροντίσουμε λοιπόν να αποκτήσουμε ευρεία πληροφόρηση, ώστε να καταστούμε ικανοί να βγάζουμε ορθά συμπεράσματα. Να διαχωρίζουμε την είδηση από την προπαγάνδα. Να μπορούμε να παραμερίζουμε τους ανεύθυνους λαϊκιστές δημαγωγούς και να ψηφίζουμε με σωφροσύνη, στηριζόμενοι στα διδάγματα τις Ιστορίας και με γνώμονα το συμφέρον της Πατρίδας, που είναι και δικό μας συμφέρον.
Η επιπολαιότητα συνεχίζεται. Ανεύθυνοι βουλευτές μπλόκαραν την ψήφιση προέδρου Δημοκρατίας προκαλώντας πρόωρες εκλογές, παρά την αντίθετη λαϊκή επιθυμία. Εκλογές που το αποτέλεσμά τους θα φέρει την προοδευτική ανάκαμψη ή την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας. Απαιτείται ψήφος σύνεσης και όχι ψήφος διαμαρτυρίας και τιμωρίας. Ο θυμόσοφος Ελληνικός Λαός, αναδεύοντας την πείρα που απέκτησε, από τα αποτελέσματα των αποφάσεών που πήρε, στο διάβα της πολυκύμαντης και ταραχώδους ζωής του, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, "Το γινάτι βγάζει μάτι". Δηλαδή, αν θέλουμε να αποφύγουμε συμφορές, πρέπει τις ενέργειές μας να κατευθύνει η σωφροσύνη και όχι το γινάτι. Στην περίπτωση δε των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου του 2015, το γινάτι βγάζει και τα δύο μάτια. Όσοι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό, απλώς δεν έχουν γνώση των δεδομένων. Η ψήφος μας δεν πρέπει να είναι ψήφος εκδίκησης προς πολιτικές παρατάξεις. Δεν εκδικούμεθα ποτέ την Πατρίδα για τα λάθη της, όπως δεν εκδικούμεθα ποτέ τα παιδιά μας για ενέργειές τους, που ίσως μας αδίκησαν. Μέχρι τώρα, ως αποτέλεσμα της κρίσης, γνωρίσαμε τη στέρηση και τη φτώχεια. Δε γνωρίσαμε την εξαθλίωση και την κόλαση. Θα είναι τραγικό να τα ζήσουμε, από γινάτι.
Είναι δυνατόν να στηρίξουμε την επιβίωσή μας σε κομμουνιστικές πρακτικές που απέτυχαν και προκάλεσαν την πλήρη εξαθλίωση των Λαών, παντού όπου αυτές εφαρμόστηκαν; Με ποιές σκουριασμένες αριστερές ιδεολογίες και με ποιά πείρα θα μπορούσε να διοικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει σε αυτό το κόμμα, έστω και ένας, που έχει πείρα διακυβέρνησης; Περνά έστω και μία ημέρα που, στελέχη αυτού του κόμματος, δε θα βγουν στα κανάλια να αραδιάσουν τις πιο εξωφρενικές ανοησίες περί εξόδου από το ΝΑΤΟ, την ΟΝΕ, την ΕΕ, περί μη πληρωμής των δανείων, περί αφοπλισμού της αστυνομίας και λοιπές αηδίες; Αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχε ο μέγας πολιτικός «Τσόρτσιλ», που ήταν και αυτός στα νιάτα του αριστερός. Είπε κάποτε: «Όποιος, μέχρι την ηλικία των 20 χρόνων, δεν είναι αριστερός είναι άκαρδος. Όποιος όμως μετά την ηλικία των 20 εξακολουθεί να είναι αριστερός, είναι άμυαλος».
Όσοι ισχυρίζονται ότι, αν φύγουμε από το Ευρώ και πάμε στη δραχμή, δε μπορεί η κατάσταση να γίνει χειρότερη από τη σημερινή, είναι άνθρωποι ‘’μη σκεπτόμενοι’’, που δεν αντιλαμβάνονται ότι, μετά την εξαθλίωση, υπάρχει και η «κόλαση», όπως αυτή λεπτομερέστατα περιγράφεται σε δημοσιευθείσα μελέτη της Εθνικής Τράπεζας. Η υποτίμηση της δραχμής θα είναι 65%, η ανεργία θα ανέλθει στο 34%, το δημόσιο χρέος θα εκτοξευθεί από το 170% στο 373%, ο πληθωρισμός θα φθάσει το 32% και το βιοτικό επίπεδο θα πέσει ακόμη κατά 55%. Δεν είναι ώρα για ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ώρα για «γινάτι». Είναι ώρα να πιέσουμε τους κυβερνόντες να γίνουν καλλίτεροι. Δεν πηδάμε από το αεροπλάνο, επειδή δε μας αρέσει ο πιλότος. Δεν πηδάμε στο γκρεμό με την ελπίδα να πιαστούμε από κάποιο κλαρί, πριν φθάσουμε στον πάτο.
Με κυβέρνηση Σύριζα, η Χώρα μπορεί να οδηγηθεί εκτός Ευρώ και ίσως εκτός Ευρώπης. Αν αυτό συμβεί, θα είναι συμφορά μεγαλύτερη, από την Εθνική καταστροφή του 1922. Από αυτήν τη συμφορά ανανήψαμε σε μια δεκαετία. Από αυτή που μας ετοιμάζουν σήμερα οι δημαγωγοί του Σύριζα, θα ανανήψουμε σε 30 χρόνια. Αν δεν καταφέρουμε τώρα, προ των εκλογών, να χρησιμοποιήσουμε τα μάτια μας για να δούμε την πραγματικότητα, είναι βέβαιο ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε μετά, για να κλαίμε, όλοι μαζί, επί πολλά χρόνια.
