Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Έκανα μια φορά της καρδιάς μου
το χατίρι
Να χαρίσω μαργιόλικα γνεψίματα
Χόρεψα ένα τρελό χορό μέχρι το κορμί να γύρει
Μα λάθεψα στο τέλος ρυθμό και
βήματα.
Με όπλο, σε λαθραία όνειρα παραδόθηκα
Και του μυαλού μου οι δείκτες
άλλαξαν
Τότε μες της νυχτιάς την θλίψη
προδόθηκα
Και μόνον πίκρες στο καφέ
καταστάλαξαν.
Ξεγέλασμα μιας νύχτας αυτό το
πανηγύρι
Δεν μπόρεσα αλήθεια να
κατακτήσω μια ψυχή
Να δώσω στη καρδιά, του
λουλουδιού την γύρι
Να ανθίσει
μέσα της η γλυκιά μου ενοχή.
Μαργιόλικα γνεψίματα, μια νύχτα
μαρτυρική
Χλωμή χαρά στο χρόνο, ψεύτικα
αισθήματα
Το χατίρι της καρδιάς μου
ανάμνηση συμβολική
Φυλακισμένα στη μοναξιά μένουν
τα σκιρτήματα.
