Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Μιας καταιγίδας την μουσική ψιθυρίζω
Μες του Αυγούστου την ασημένια της μορφή
Ρυθμικά το δροσερό της παλμό ξεχωρίζω
Πυκνή ή αραιή την συννεφιά έχει ντυθεί.
Τον ερχομό της από μακριά εντοπίζω
Σκοτεινά, το κονσέρτο της ετοιμάζεται να
παίξει
Όλα τα όργανα της φύσης εντοπίζω
Ηχητική δόνηση του μαέστρου για να φέξει.
Και όλο ακούω να χτυπάει δυνατά
Με τα ξεσπάσματα, τα πάντα στο πέρασμα της
Αστραπές και βροντές συνοδεύουν περαστικά
Ορατότης μηδέν, πλημμύρα τα μυστικά της.
Είναι μια καλοκαιρινή νότα η μουσική
Της συναυλίας τα χτυπήματα μετρώ
Καλοκαιρινό μπουρίνι. καταστροφικό
Ουράνιο τόξο στο βάθος η ανταμοιβή.
