Η ακατανόητη απόρριψη του προγράμματος Πικερμίου του ΑΟΟΑ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

           1.Είναι αλήθεια ότι, ο Ελληνικός λαός έχει την απόλυτη εμπιστοσύνη του και με τα σημερινά δεδομένα στο Σ.τ.Ε. της χώρας μας. Αυτό είναι πολύ παρήγορο. Επίσης και η άποψη της ταπεινότητάς μου, επί του θέματος αυτού, συμβαδίζει απόλυτα με την γενική άποψη για το Σ. τ. Ε. Για τον λόγο αυτό δεν μπορώ να κατανοήσω και να πιστέψω, που με βασανίζει μέχρι σήμερα καίτοι πέρασαν δέκα[10] χρόνια, πως το Σ.τ.Ε. [τμήμα Ε΄] εξέδωσε στις 17 Απριλίου 2006, την αρνητική εκείνη απόφαση, περί «εγκρίσεως πολεοδομικής μελέτης, της ζώνης αναδασμού της κοινότητος Πικερμίου». Έκτοτε, άφησε μένα κόμπο στο λαιμό τους μερισματούχους για το πασιφανές ,κατά την γνώμη των, άδικο.

Το Ιστορικό της απόρριψης:  

       Η όλη έκταση στην οποία αφορά η Πολεοδομική μελέτη είναι 6.012 στρέμματα περίπου, εκ των οποίων 2.488 στρέμματα ανήκουν στον Α.Ο.Ο.Α.

       Από το δια ταύτα της αποφάσεως του εν λόγω πρακτικού πολλοί απόστρατοι αξιωματικοί, οι οποίοι οδεύουμε προς την δύση του βίου μας, νοιώσαμε πίκρα, θλίψη, αγανάκτηση, κοροϊδία και προ παντός αίσθημα καταφανούς και ανεξήγητης αδικίας προς το σώμα των αξιωματικών.     
               Πρώτον: Από την κυβέρνηση που υπεσχέθη ότι θα δώσει λύση στο θέμα του Πικερμίου που κωλυσιεργείτε χρόνια (κλείνει περίπου μισό αιώνα και) και αδιαφόρησε.

               Δεύτερον από το Ανώτατο Δικαστήριο της πατρίδος μας (Σ.τ.Ε. τμήμα Ε) διά το «Δια ταύτα».

       Το αίσθημα αδικίας μας, περισσότερο επικεντρώθηκε στην Ανωτάτη Δικαστική αρχή, διότι από τους πολιτικούς μας δυστυχώς τι να περιμένει κανείς όταν το ίδιο άτομο μεταπίπτοντας από την αντιπολίτευση στην εξουσία γίνεται άλλο άνθρωπος, δεν θυμάται τίποτε και το σπουδαιότερο κάποιες υποσχέσεις που τις έκαμε σημαία στον προεκλογικό αγώνα, τις αποποιείται πάραυτα.

              2.- Τα οικόπεδα του Α.Ο.Ο.Α. στο Πικέρμι δηλ. Ν.Α. του όρους Πεντέλη αποτελούν πλέον μία νησίδα μέσα σε μία αχανή έκταση που περικαλύπτουν αυτήν πανταχόθεν και από την πλευρά του όρους Πεντέλη, με μονοκατοικίες, πολυκατοικίες και οικοπεδοποιημένες εκτάσεις. Άρα πως είναι δυνατόν να επικαλείται, η αρνητική εισήγηση- έκθεση για τα οικόπεδα μόνο του Α.Ο.Ο.Α., που αποτελούν πλέον νησίδα σ’ όλη την περιοχή, τους παρακάτω λόγους για την απόρριψή του:

                      α. Τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους «για λόγους ανάγκης διατήρησης, προστασίας και προβολής του μοναδικού Παλαιοντολογικού θησαυρού του Πικερμίου.

                      β. Λόγω γειτνιάσεως με προστατευόμενες περιοχές του όρους Πεντέλη.

                      γ. Η Δημιουργία νέων, αυτοτελών οικισμών από συνεταιρισμούς ή ιδιώτες μπορεί να θεωρηθεί συνάδουσα προς την αρχή της βιώσιμης οικιστικής ανάπτυξης μόνο εάν οι υπάρχοντες οικισμοί είναι κορεσμένοι και υφίσταται ανάγκη ιδρύσεως νέων.

                      δ. Η δημιουργία νέων οικισμών διέπεται από τις διατάξεις του ν.1515/1985 (Ρ.Σ.Α.), όπου ορίζει:

                             (1) την προστασία της γεωργικής γης, του φυσικού κάλλους, της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας με απώτερη προοπτική την μείωσή του.

                             (2) Ανάσχεση της εξάπλωσης της πόλης.                         

    -Όταν προ 60 ετών περίπου ο Α.Ο.Ο.Α. για λογαριασμό των μετόχων του Αξιωματικών αγόρασε τα τεμάχια αυτά γης, στην εν λόγω περιοχή ζούσαν λύκοι, τσακάλια και λαγοί. Παρ’ όλα αυτά όλοι οι μετέπειτα αγοραστές και πολύ αργότερα μάλιστα ικανοποιήθηκαν, αφού βέβαια οικοπεδοποιήθηκε νομίμως ασφαλώς, όλη η περιοχή των και μόνο επί της νησίδας πλέον γης του Α.Ο.Ο.Α. παρά τις συνεχείς προσπάθειες αυτού καταπίπτει συνεχώς ο νόμος ως καταπέλτης, επικαλούμενος ειδικούς νόμους διατάξεις ακόμη και σκέψεις νομοθετών για να παρεμποδίσει οπωσδήποτε την προσπάθεια του Α.Ο.Ο.Α. για κατανομή εις τους δικαιούχους κάποια οικόπεδα 200 ή 300 πιθανόν τμ.
               3.- Τελειώνοντας την εναπόθεση των σκέψεών μου στην παρούσα, πιστεύω ότι το Συμβούλιο Επικρατείας με την απόφαση αυτή έχασε την μοναδική ευκαιρία για:

                      α. Να σταματήσει έστω σ’ αυτά τα 6.012 στρέμματα γης την άναρχη στην περιοχή οικοδόμηση. Διότι οι οικοπεδοφάγοι αετονύχηδες θα βρουν τους τρόπους να κτίσουν άναρχα και μετά από δέκα χρόνια το πολύ θα έλθει το κράτος αναγκαστικά να τα νομιμοποιήσει.
                      β. Να εφαρμοσθεί ένα πολεοδομικό σχέδιο ίσως το μοναδικό της περιοχής με όλες τις σύγχρονες απαιτήσεις, σεβόμενο το περιβάλλον, την φύση και μέσα σε αυστηρά νόμιμα πλαίσια. Και,
                      γ. Να ικανοποιήσει μία μεγάλη μερίδα απλών πολιτών και μεταξύ αυτών αριθμό αποστράτων αξιωματικών, που περίμεναν τότε την δικαίωση αυτή, επί σαράντα χρόνια, που τελικά δεν ήρθε.
                4. Δυστυχώς, εάν έστω και σήμερα αποκατασταθεί η πασιφανής αυτή αδικία, με την παρούσα οικονομική κατάσταση  των μερισματούχων, θα είναι μία δικαίωση αλλά χωρίς αντίκρισμα.